پایگاه قرآنی-فرهنگی دارالقرآن

سلام بر زينب، پيامبر خون شهيدان كربلا. سلام بر تجلى دوباره على عليه السلام در زبان و كالبد و پيام خواهر حسين عليه السلام. سلام بر آنكه‏« گوهر عفاف‏»و« فرهنگ صورى‏» را در راه خدا به زنان جامعه ما آموخت. اى بانوى قهرمان كربلا! اى آينه فاطمه‏نما! اى تنديس صبر و وفا، اى چكيده فضيلت‏ها و عصاره خوبى‏ها! حماسه عاشورا،وامدار هميشه توست، خاطره حماسه آفرينى‏هايت زينت‏بخش تاريخ كربلاست. حضور صبورانه‏ات در تداوم‏« نهضت‏حسينى‏»، آموزنده جهاد و مقاومت و حيا و عفت است، در عين قيام به تكليف و پاسدارى از انقلاب و عمل به وظيفه سياسى اجتماعى! تو در آن روز خون و شرف، به تماشاى زيباترين جلوه‏هاى هستى ايستادى و با آن ايتسادگى‏ات در برابر جباران و فريبكاران، جلوه زيبا و ماندگار «عمل به تكليف‏» و حمايت از رهبرى و وفا به آرمان ولايت و امامت را به تماشا گذاشتى.

تو، اى صبور زن مقاوم، اى مادر و خواهر و دختر شهيد، هفتاد و دو ستاره را با چشم ديدى و بر پيكر خورشيد و حنجر خونين بوسه زدى.

در اوج قدرت دشمن، على‏وار خطبه خواندى. با خطبه‏هايت، غرور جاهلى امويان را درهم شكستى و يزيد را به هراس افكندى. آرى!... «نهضت‏حسينى‏»، جدا از كتاب‏« صبر زينبى‏» قابل مطالعه و بررسى نيست. تو بودى كه موج خونهاى مقدس كربلا را فراتر از آن دشت‏خون گرفته و سرخ، تا ساحل بيدارى ملت‏ها رساندى.

تو بودى كه با اسارت آزادى بخش خويش، براى چندمين بار سند جنايت آل اميه را به همگان نشان دادى و دفتر ننگين آل ابو سفيان را در پيشگاه عقل همه فرزانگان گشودى.

تو بودى كه‏« كتاب سرخ شهادت‏» را تفسير كردى. تو بودى كه پيام رسان خونهاى عاشورا شدى. آرى!... اى زينب! تو مدرس بشريت و تاريخى. هنوز هم طنين سخنان بيدارگرت، در گوش تاريخ است. زنان و دخترا نما اينك بيش از هر زمان ديگر، به درسهاى حجاب و عفاف تو نيازمندند و به زبان حقگو و عدالت‏گستر و باطل ستيز تو محتاج!

«شهادت‏»،ميراث گرانباهى شما خاندان شرف بود. «كرامت‏»، درسى بود از رفتار تو، كه هرگز از ياد نمى‏رود. «بزرگوارى‏» و «متانت‏»، تابلويى درخشان بود كه در مرحله پس از عاشورا، در پيش نگاه همگان نهادى تا جلوه‏هاى متعالى دين را در آن بنگرند.

اى زينت عقل و عفاف! اى بانوى حيا و صبورى! اى عقيله بنى‏هاشم، اى دختر على! كدام دل است كه مهر تو را نداشته باشد. كدام بانوى نجيب و عفيف است كه در پاكدامنى و تدين، وامدار تو نباشد. كدام مادر شهيد و خواهر شهيد است كه شكوه صبر و طاقت تو را، آرام بخش دل داغديده خويش نسازد؟ تو«مسكن الفؤاد» دلهاى سوخته و مرهم جانهاى زخمى از فراق و شهادتى. كدام خانواده جانباز است كه از تو، راه و رسم پرستارى و فداكارى نياموخته است؟ كدام دفتر دل و ديوان عشق است كه رابطه ويژه تو و برادرت سيد الشهدا را در همه عمر نشناسد و تاوان عشق به ولايت را نياموزد؟

كدام حماسه مقدس است كه زنان قهرمانش، تو را الگوى خويش نساخته‏اند؟ كدام حماسه مقدس است كه زنان قهرمانش، تو را الگوى خويش نساخته‏اند؟ اى زينب! نامت‏بلند و جاودانه باد. يادت، كه هماره قرين عزت و شرف است، براى ما پرچمى باد، نشانه آزادى و بيدارى. و مزارت، كه قبله‏گاه عشاق است، براى هميشه، خرمى معنويت و صفا را نگاهبان باد.